Ayşe Barım skandalı! Oyuncular korku duvarını aştı… Hak yiyen menajerlere rest çekti

Menajer mağdurları, kesimde yaşanan skandalları ifşa etmeye başladı. Ünlü oyuncular, kesimdeki monopolleşme ve zorbalıkla ilgili toplumsal medyada açıklamalarda bulundu.

Deniz Işın: “Bu beşerler şahsen işlerime mani olmaya kalktı. Tanıdığım çok yetenekli bayan oyuncuların önünü kestiler. Şayet bir mafyalaşma varsa bayan ve insan hakları savunucusu olarak ses çıkarmak gerek. Kim kime peşkeş çekti bilemem lakin şaşırmam. Sırası geldi diye delirmeyin elbette kokusu çıkacaktı.”

Sedef Şahin: “Yıllardır söylüyoruz. Malumun ilanı bu! İşin berbatı karar mercii bireylerin bölümdeki herkesi bu türlü zannetmesi ve o denli yaklaşmaları… Âlâ niyetli, bu işi yapmak için gençliğini harcayan, çırpınan insanların kalbini çok kırdınız. Çok ah aldınız çok. Arsızsınız, yüzsüzsünüz! Hak ediyor muyum diye sorgulamıyorsunuz bile. Mesleği ayaklar altına aldınız.”

Necmi Yapan: “Üç beş üretim şirketi, üç beş kast ajansı ve üç beş kast yöneticisi ortasında dönen dizi ve sinema kesiminde kendimize yer bulmak çok zorlaştı. Dizilerde, sinema sinemalarında, dijital platformlarda, reklamlarda ve hatta reklam dublajlarında bile bu tıpkı oyuncular kullanılıyor. Bu oyuncular bir dizi bitiyor sonraki hafta diğer dizde başlıyor. Binlerce oyuncu bunlara yalnızca uzaktan bakıyor. Dönen dolaplar kulağımıza geliyor. Mesela başrolü istiyorsan bu dört oyuncuyu da yanında almak zorundasın üzere… Dal bu 3-5 kişi ortasında dönüyor.”

Nedim Saban: “Ekmek aslanın değil, Ayşe Barım’ın ağzında. Televizyon piyasasına girmek isteyen gençlere, tekelleşmeyi dilim döndüğünce anlatıyorum. Reddedilme olasılıklarında durumu kişiselleştirmemeleri gerektiğini, işin yetenek ya da donanımla hiç ilgisi olmadığını anlatıyorum. Lakin beni asıl kaygılandıran Ayşe Barım tarifesinin son yıllarda ağzının tiyatrodan da sulanması. Küçümsedikleri sanatımız birden kıymetli oluverdi, bilet fiyatları tavan yaptı.”

Rabia Soytürk: “Burada değerli olan tek şey monopolleşme yani dalın muhakkak başlı beşerler tarafından domine edilmesi. Kendi oyuncuları dışında kimseye makul bir iş bulma talihi bırakmamaları. Ortada yıllardır birçok oyuncuyu, yönetmeni, senaristi ve çalışanı mağdur eden bir sorun var.”

Gözde Türker: “Bir dizi için bir karakter vardı. Karakterin küçüklüğü sarışın, mavi gözlü ve beyaz ciltli. Anneme gösterdim, çocukluk fotoğrafım sandı. Büyüklüğü için audition vermiştim, direktör de tamam dedi lakin sonra kara kaşlı, kara gözlü birini seçtiler. Seçilen kişi başrol oyuncusuyla birebir menajerlik şirketindeymiş ve yapımcıyla ortaları yeterliymiş. İpin ucu elbette birine dokunacak, şüphesiz vakti gelecekti. Yenilen haklar, ‘ben istemezsem olmazsın’ tadında verilen ayarlar, ‘seni ben yaptım’ diyerek oyuncuların hayatının her yerinde hakimiyet kuranlar, para için yapılanlar, magazin olmadan verilmeyen mükafatlar… Birileri milyonlar kazanırken yetenekli, emek vermiş lakin ikinci yahut orta cast olarak görüldüğü günümüz dizifilm dalı çok uzun vakittir tekelleşmişti. Bana kaç yıldır soruyorsunuz neden dizide oynamıyorsun diye. Bu sorunun yanıtını öğrendiniz.”

“PSİKOLOJİK BASKIYLA ÖZGÜVENİMİ YIKTILAR”

Melisa Sözen: “Bu kesimde kimse monopolleşme sorunu olmadığını söyleyemez. Üretimcilere birebir isimlerin dayatıldığı, kimi oyuncular için ‘onu oynatırsan o vakit bizden bu ismi alamazsın’ tehditlerinin yapıldığı bir sistem kabul edilemez. Bu güç oyunları yalnızca projeleri değil, oyuncuların mesleklerini yönetirken onları kendine muhtaç etmeyi de içeriyor. 20’li yaşlarında ‘Artık anne oynamaya hazırlan’ diyerek ruhsal olarak güçsüzleştirilmeyi de, ‘Şu üretimci senin enerjini beğenmiyor, ben olmasam bu işi alamazdın’ üzere cümleler kurarak özgüven parçalayıp kendine muhtaç etmeyi de içeriyor. Artık herkesin şapkasını önüne koyarak bu daldaki tekelleşmeyi de zorbalığı da kabullenmesi ve sorunu çözmeye odaklanması lazım.”