Muş’un Bulanık ilçesinde köy okulunun tek öğretmeni olan Burçak Ericek, soba yakarak ısıttığı sınıfta öğrencilere en uygun eğitimi vermek için gayret gösteriyor.
İlçeye 23 kilometre uzaklıktaki Samanyolu köyünde bulunan okula geçen yıl atanan müdür yetkili sınıf öğretmeni Ericek, hayalindeki mesleği yapmanın memnunluğunu yaşıyor.
Sabah erken saatlerde öğretmen servisiyle 23 kilometre katederek ilçeden karla kaplı köye giden Ericek, birinci iş olarak sobayı yakıyor.
Ericek, daha sonra okulda eğitim gören 8 öğrencisini karşılayıp birleştirilmiş sınıfa alan, ders anlattıktan sonra onlarla oyunlar oynayıp okulu eğlenceli hale getirmeye çalışıyor.
Eskişehirli olan ve alışık olmadığı köy kaidelerinde tüm zorluklara göğüs geren Ericek, AA muhabirine, birinci vazife yerinin Samanyolu İlkokulu olduğunu söyledi.
İlçe merkezinde ikamet ettiğini ve hafta içi her gün köye gidip geldiğini anlatan Ericek, şöyle konuştu:
“Havalar soğuk olduğu için okula geldiğimde birinci olarak sobayı yakıyorum sonra derse geçiyoruz. Buranın kış kaideler ağır. Güç bir yerde çalışıyoruz. Daima kar var lakin çocuklarla birlikte olmak çok hoş. Çocuklarla burada eğleniyoruz, ders işliyoruz. Bu çocuklar coğrafyayı daha hoş hale getiriyor. Mesleğimi çok seviyorum. Daima öğretmen olmak istiyordum. Öğretmenliğe köyde başlamaktan ötürü memnunum. Çok büyük tecrübeler edindim. Okulu çocuklar için daha ilgi alımlı hale getirmek gayesiyle duvarları boyadık. Birinci geldiğimde çok zorlanmıştım, Hem dersler hem evrak işleri vardı. Araştırmalar yaparak bu zorlukları aştım.”
“Bazen servis gelemediği için yürümek zorunda kalıyoruz”
Her gün ilçe merkezinden köye geldiğini, yolda yaşadığı zorluğu çocukların gözlerindeki ışığı görünce unuttuğunu belirten Ericek, çocukların uygun bir eğitim alabilmesi için elinden geleni yaptığını lisana getirdi.
Ericek, birleştirilmiş sınıfta her öğrenciyle farklı ayrı ilgilendiğini vurgulayarak, “Birinci sınıftaki çocuğun okumaya geçtiği vakit yaşadığım memnunluğu tanım edemem. Uğraşlarımın boşa gitmediğini fark ediyorum ve bu benim için öğretmenliğin en hoş kısmı. Derslerde anlattıklarımı kalıcı hale getirmek için çocuklarla eğitici oyunlar oynuyoruz. Onlar için farklı gereçler hazırlıyorum. Kar yağdığı için çocuklar genelde karla oynamayı tercih ediyor. Güç bir coğrafya olduğu için daima kar var. Kardan ötürü bazen servis gelemediği için yürümek zorunda kalıyoruz.” diye konuştu.
İlk sefer köyde soba yaktığını, bu hususta köylülerden ve öğrencilerden takviye aldığını tabir eden Ericek, “Depodan odun getirip sobayı yakıyorum. Bu zorlukların yanında hoşluklar de var. Çocukların memnunluğu ve gülümsemesi, köylülerin dayanağı çok farklı hissettiriyor. Her öğretmenin köyde çalışması gerektiğini düşünüyorum. Köyde öğretmen olmak çok büyük deneyim kazandırıyor.” dedi.
“Öğretmenimizle oyun oynuyoruz”
Öğrencilerden Hamza Akıllı da öğretmenini çok sevdiğini belirterek, “Öğretmenimizle oyun oynuyoruz, ders yapıyoruz. Bizimle kartopu oynuyor. En sevdiğim ders matematik. Öğretmenimizle her gün matematik dersi yapmayı çok seviyorum. Büyüyünce doktor olmak ve hastaları düzgünleştirmek istiyorum.” ifadelerini kullandı.
Dilan Bakış ise öğretmen ve arkadaşlarıyla mendil kapmaca, yakan top, kar topu üzere oyunlar oynadıklarını ve günlerinin çok hoş geçtiğini belirtti.